Engels leren in het prachtige Kaapstad
"Reizen is het enige wat je koopt, wat je vervolgens rijker maakt, en ik kan het beamen. Verstand op nul en gaan, want spijt krijg je sowieso niet!"
Ik weet nog als de dag van gisteren wat er door mij heenging op de dag dat ik helemaal alleen mijn eerste grote reis ging maken. Voor 8 weken naar Zuid-Afrika voor een taalcursus Engels in Kaapstad. Ik had vaak verhalen over en foto’s van Kaapstad gezien en dit land stond hoog op mijn bucketlist. Ik had met een brok in mijn keel afscheid genomen van mijn ouders en zusje en zat inmiddels in een opstijgend vliegtuig rechtstreeks richting Zuid-Afrika. 'Waarom doe ik dit ook alweer? Hoezo kwam ik met het idee om alleen op reis te gaan? Waarom kan ik niet gewoon normaal in Nederland blijven?' Al deze vragen gingen razendsnel door mij heen. Ik ben altijd iemand geweest die heel gemakkelijk contacten kan leggen, maar alleen naar de andere kant van de wereld was ver uit mijn comfort zone. Ik heb 'I lived' van One Republic en 'Africa' van Toto op repeat aangezet. Ik was nog niet eens op de bestemming aangekomen en dit was nu al het aller-engste wat ik ooit had gedaan.
Een kleine twee maanden later zat ik wederom in het vliegtuig, maar dit keer rechtstreeks richting Nederland. Opnieuw zat ik daar met een brok in mijn keel, maar dit keer niet omdat ik bang was en mij continu afvroeg of ik wel een goede beslissing had genomen. Dit keer kwam het vanwege het feit dat ik vrienden voor het leven had gemaakt, wetende dat ik deze afschuwelijk zou gaan missen. Maar ook omdat ik onbeschrijfelijk trots op mezelf was, dat ik iets he-le-maal in mijn eentje had gedaan.
Naast internationale vriendschappen en geweldige ervaringen nam ik ook een portie zelfkennis mee terug. Iemand die besluit in zijn eentje te gaan reizen zal niet alleen kennis over de wereld opdoen, maar ook veel over zichzelf leren. Ik heb geleerd wat mijn sterktes zijn, maar tegelijkertijd ook mijn zwaktes. Hoe zeer ik mijzelf op voorhand zorgen maakte of ik wel snel vrienden zou maken, zo snel had ik aanspraak op het moment van aankomst. Ik ben geen minuut eenzaam geweest in Kaapstad. Wat ik geheel verrassend over mijzelf leerde, was dat ik het soms zelfs fijn vond even een uur iets voor mezelf te doen, omdat ik met 20 mensen in een huis woonde. Dit is natuurlijk heel erg gezellig en de kans dat ik mensen zou vinden die perfect bij mij passen is aanzienlijk groter, maar ik vond het ook heerlijk soms in mijn eentje een tijdschrift te lezen of even te gaan winkelen.
Doordat ik geheel op eigen benen stond en dus zelf mijn mannetje moest staan zonder behulp van mijn eigen, vertrouwde omgeving thuis in Nederland, ben ik in die korte tijd een stuk volwassener geworden. Iets wat ik erg opmerkelijk vond, was dat ik terugkwam in Nederland en vroeg aan vrienden en familie wat er tijdens mijn afwezigheid in Nederland was gebeurd. Ik merkte dat de tijd hier eigenlijk stil had gestaan. In acht weken in een totaal andere omgeving heb ik in korte tijd zoveel meegemaakt. Ik heb gebungeejumpt van de 216 meter hoge Bloukrans Bridge, in een kooi gezwommen met witte haaien, heb een levensechte safari meegemaakt, naar Robben Island geweest en heb gezeten op een struisvogel. Ik kan het zo gek niet opnoemen of ik heb het gedaan! Ik heb deelgenomen aan een liefdadigheidsdiner voor arme mensen, heb een typisch Zuid-Afrikaanse braai bijgewoond en heb de meest mooie, wilde dieren gezien. Deze unieke ervaring pakt niemand mij ooit af.
Voordat ik naar Kaapstad vertrok dacht ik dat mijn Engels niet zo goed was. In Kaapstad kwam ik erachter dat het niet mijn Engels was dat slecht was, maar dat het vooral de angst was bij mij om Engels te praten. Dit omdat ik bang was om fouten te maken. Eenmaal in Zuid-Afrika was ik genoodzaakt altijd Engels te praten, waardoor ik in een mum van tijd zelfs in het Engels begon te denken en dromen. Ik sprak Engels in restaurants, op school en natuurlijk met de mensen om mij heen. Mijn Engels is inmiddels een taal waar ik niet meer bij hoef na te denken en ik heb uiteindelijk level C2 behaald in Kaapstad. Hierdoor was voor mij wel meteen duidelijk dat men de taal echt het beste leert wanneer je in het buitenland bent. Ik sta er nog steeds van te kijken hoe snel dit gaat in een andere omgeving.
Ben ik een ander mens geworden door mijn reis? Ja! Ik ben wereldwijzer geworden. Ik durf veel meer, ik ken mezelf nu door en door en mijn wereld is zoveel groter dan alleen Nederland. Ik weet als geen ander hoe spannend het is om de sprong te wagen om in je eentje het avontuur aan te gaan, maar ik kan niet genoeg benadrukken dat het het allermooiste is wat ik ooit heb meegemaakt. Zoals een bekende spreuk ook wel luidt: reizen is het enige wat je koopt, wat je vervolgens rijker maakt, en ik kan het beamen. Verstand op nul en gaan, want spijt krijg je sowieso niet!
Heeft het verhaal van Nina je geïnspireerd en wil je meer weten over een taalcursus in het buitenland? Plan dan nu gratis en vrijblijvend een oriëntatiegesprek in met een van onze studiespecialisten. Lees ook vooral nog meer ervaringen van onze studenten.
